u̯eik̂-, u̯ik̂-, u̯oik̂o-
English meaning house, settling
German meaning `Haus, Siedlung'
Grammatical comments
General comments
Derivatives u̯(e)ik̂-potis `Hausherr'
Material Ai. víś- f. `Wohnsitz, Haus', PL víśaḥ `Menschen, Untertanen', av. vīs- (z. B. Akk. vīsəm, ap. viþam) `Haus, Dorf, Clan', ai. viś-páti- `Hausherr, Gemeindehaupt', viś-pátnī `Hausfrau', ablaut. ai. vḗśman- n., jav. vaēsma- m. `Haus, Wohnung', ai. vēśá- m. `Nachbar' (wie lat. vīcīnus); verbal (s. u.) ai. viśati `tritt ein, geht ein', niviśati `kehrt ein', av. vīsaiti `geht ein, tritt ein zu etwas';
gr. οι<S-0183c0>κος, ϝοῖκος `Haus', οἰκία ds., οἰκέω `bewohne', οἰκέτης `Hausgenosse', τριχά-ϝικες Beiwort der Dorer `in drei Phylen zerfallend'; alb. vis `Ort, Platz', amvisë (amë `Mutter') `Hausfrau';
lat. vīcus, dial. vēcus `Häusergruppe, Dorf, Flecken, Stadtteil' (= gr. ϝοῖκος), umbr. uocu-com, Akk. vuku wenn `aedes'; lat. vīlla `Landhaus, Landgut' (*u̯oik-slā, mit lat. Suffix-slā, oder *u̯eik-s-lā zum es-St. von got. weihs);
got. weihs n., Gen. weihsis `Dorf, Flecken';
apr. waispattin Akk. `Hausfrau', lit. viẽšpat(i)s`Herr', viẽšpati `hohe Frau', verbal lit. váišinti `bewirten', viešė́ti `zu Gaste sein', lett. vìesis `Gast'; aksl. vьsь `Dorf'.
References WP. I 231, WH. II 782 f., Trautmann 363 f., Vasmer 1, 193.
See also
Pages 1131